بررسی اثر دو ژل سفید کننده in officeو home بر ریز سختی سطح رزین کامپوزیت

زمینه و هدف: محصولات بلیچینگ با مکانیسم اکسید کنندگی به عنوان یک ماده شیمیایی می توانند اثرات جانبی بر روی بافت های نرم و سخت و مواد ترمیمی موجود در حفره دهان داشته باشند. هدف از مطالعه حاضرارزیابی اثر دو نوع ژل بلیچینگ با غلظت های 15% و 35% به ترتیب به عنوانhome وin office bleaching بر روی ریز سختی و توپوگرافی سطح کامپوزیت رزین می باشد.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، 75 نمونه از کامپوزیت (3m) z100 به شکل دیسک به ضخامت 2 میلی متر و قطر 5 میلی متر تهیه شد. نمونه ها به طور تصادفی در سه گروه باروش های آماده سازی به شرح زیر قرار گرفتند: گروه1 آب مقطر، گروه2 کارباماید پراکساید 15% به مدت 6 ساعت در روز طی سه هفته و گروه3 کارباماید پراکساید 35% به مدت 30 دقیقه در هفته طی سه هفته. پس از آن ریز سختی نمونه ها در مقیاس vickers در سه نقطه از هر نمونه اندازه گیری و ثبت گردید. از هر گروه 8 نمونه نیز به طور تصادفی، جهت ارزیابی تغییرات مورفولوژی سطح توسط میکروسکوپ الکترونی انتخاب شد. پس از جمع آوری داده ها، جهت آنالیز آماری از آزمون های one way anova و duncan با 05/0> p به عنوان سطح معنی داری استفاده شد.یافته ها: بیشترین میزان ریز سختی در گروه کارباماید پراکساید15% (87/1 ± 43/84) و کمترین میزان در گروه کارباماید پراکساید35% (77/1 ± 14/76( حاصل شد. تفاوت بین میانگین ریز سختی گروه های home bleaching و کنترل (1و2) معنی دار نبود (24/0 =p). ولی بین سایر گروه ها (1و3) و (2و3) تفاوت معنی دار وجود داشت (002/0>p). در بررسی میکروسکوپ الکترونی تغییری در توپوگرافی سطح از نظر وجود ترک و شکاف پس از درمان بلیچینگ مشاهده نشد.نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر in-office bleachingباعث کاهش ریز سختی سطح کامپوزیت می شود.